از دهه 1980، بحث های فزاینده ای در مورد پلاستیک های زیستی و تولید آنها به عنوان جایگزینی برای پلاستیک های سنتی وجود داشته است اگرچه برای مدت طولانی تمرکز توجه بر جنبه اکولوژیکی تجزیه پذیری زیستی بود، بحث های اقتصادی امروزه نقش مهمی دارند. با افزایش قیمت نفت، پلاستیک‌های مبتنی بر زیستی توجه فزاینده‌ای را به صنعت پلاستیک جلب می‌کنند.
با این حال، “زیست تخریب پذیر” و “بیولوژیکی مشتق شده” اصطلاحات متفاوتی هستند و نباید اشتباه شوند اگرچه در هر دو مورد تا حدودی از “زیست پلاستیک” صحبت می شود، اما این دو اصطلاح نشان دهنده دو ویژگی بسیار متفاوت است که می توانند با یکدیگر ترکیب شوند، اما می توانند به طور جداگانه نیز رخ دهند.
مقاله بسیاری در رابطه با نایلون حبابدار کیلویی وجود دارد در ادامه می توانید اطلاعات لازم را در اختیار داشته باشید
پلاستیک های زیست تخریب پذیر
یک پلاستیک زمانی زیست تخریب پذیر است که بتواند به عناصر زیر تجزیه شود: آب، دی اکسید کربن، متان و زیست توده زیست تخریب پذیری هیچ ربطی به ماده خام خاصی که پلاستیک از آن منشا می گیرد، ندارد، بلکه به ساختار ماده مربوط می شود.
پلاستیک های زیستی
یک پلاستیک منشأ بیولوژیکی دارد که از مواد اولیه پایدار (گیاهی) ساخته شده باشد به عنوان مثال، پلاستیک های زیستی را می توان از نشاسته، سلولز، شکر، روغن های گیاهی، لیگنین و پروتئین ها تهیه کرد این مواد اولیه را می توان از ذرت، چوب، نیشکر یا سیب زمینی به دست آورد.
پلاستیک های زیستی بدون منتقد نیستند و انتقادات بسیار شبیه به آنهایی است که به سوخت های زیستی اشاره می کند: “مخزن های پر و بشقاب های خالی”، زیرا سطح کشت برای تولید مواد غذایی کاهش می یابد.
