«همنشین غذای آکسفورد» اشاره می‌کند که قارچ‌ها احتمالاً از دوران ماقبل تاریخ علوفه‌ای بوده‌اند. شواهدی از گلوله های بادکنکی در سکونتگاه های اولیه در اروپا ظاهر می شود. قارچ ها، از جمله ترافل، در یونان و روم باستان ارزشمند بودند.
- بیشتر بخوانید: قارچ جنگلی
سینتیا برتلسن در کتاب خود “قارچ: تاریخ جهانی” می گوید که پلینی بزرگ و ارسطو در مورد قارچ ها نوشته اند و فیلسوف رومی جالینوس چند پاراگراف در مورد جستجوی قارچ وحشی نوشته است. برتلسن می گوید که قارچ ها – یعنی شیتاکس – احتمالاً اولین بار در سال 600 پس از میلاد در چین و ژاپن کشت شدند.
مدتی طول کشید تا قارچ ها در آمریکا پیدا شوند. در ایالات متحده، اولین اشاره به قارچ در کتاب آشپزی در “خانه دار ویرجینیا” (1824) است. سوپ خامه قارچ کمپبل، ماده اصلی آمریکایی که در دستور العمل های بی شماری از کاسرول استفاده می شود، در دهه 1930 اختراع شد. قارچ های توهم زا نیز جایگاه طولانی در تاریخ بشر دارند. برتلسن اشاره می‌کند که شواهد باستان‌شناسی از قارچ‌هایی که از نظر روحی استفاده می‌شوند ممکن است به ۱۰۰۰۰ سال قبل از میلاد مسیح برسند.
- بیشتر بخوانید: قارچ
شواهدی مبنی بر استفاده از قارچ های توهم زا توسط بسیاری از فرهنگ ها وجود دارد – از جمله یونانیان باستان، مایاها، چینی ها و وایکینگ ها و بسیاری دیگر.
هنگام خرید قارچ به چه نکاتی توجه کنیم
قارچ های خوراکی از نظر اندازه، شکل و رنگ بسیار متفاوت هستند و بسته به تنوع، می توانند هم به صورت تازه و هم خشک در دسترس باشند. برای بیشتر قارچ‌های تازه با آبشش (حلقه پر در قسمت زیرین کلاهک)، هرچه آبشش‌ها بازتر باشد.چ
- بیشتر بخوانید: قارچ صدفی
قارچ مسن‌تر می‌شود. این لزوما چیز بدی نیست، زیرا غذا با قارچ قدیمی‌تر می‌توانند بسیار خوش طعم‌تر از قارچ‌های جوان‌تر باشند. به دنبال قارچ های تازه بدون لکه های لزج، کپک زده یا سیاه باشید. مقداری خاک اشکالی ندارد.
تجارت و صادرات قارچ
پایداری قارچ
کشت جدی قارچ می تواند یک عملیات نسبتاً انرژی بر باشد و به کنترل آب و هوا و رطوبت با تکنولوژی بالا نیاز دارد. بر اساس تحقیقات انجام شده توسط ایالت پن، بسیاری از عملیات پرورش قارچ در تلاش هستند تا با محیط زیست سازگارتر شوند.
- بیشتر بخوانید: قارچ کامبوجا
اما مشکلاتی مانند دفع زباله، آلودگی ناشی از رواناب در خانه قارچ و کنترل آفت کش ها همچنان ادامه دارد.
کشاورزان در تلاشند تا “زیر مصرف قارچ” – یعنی موادی که قارچ های پرورشی روی آنها رشد می کنند – به روشی سازگارتر با محیط زیست (مثلاً با کمپوست شدن یا پخش شدن در مزارع) دفع کنند.
